Szkoła Patchworku u Ani Sławińskiej

Gdybym umiała malować   ,to malowałabym jak…
…

Nie wiem jak, bo nie umiem malować. A może  umiem ,ale nigdy nie próbowałam? Ale gdym umiała, czyżbym o tym nie wiedziała? 

      Szyć umiem. Tak przynajmniej o sobie myślę.      A  gdyby malować szyciem lub szyć malując?

Czy to możliwe?

Zdecydowanie możliwe! Ania Sławińska  udowadnia  to na swoim blogu  o tu

Mało tego – Ania prowadzi szkołę, w której można się tego nauczyć. O tu    Szkoła

     Ania uczy  niezwykłych rzeczy!  Spotkanie w  „Szkole patchworku” to niezapomniane przeżycie. 

Pierwsze  oczarowanie to sama Ania. Osoba niezwykle ciepła, miła, skromna. Dla mnie – wzór mistrza. A jest mistrzynią, oj , jest!

Niecodziennym  jest spotkaniem  ze sztuką, tym bardziej cenię możliwość podziwiania z bliska, a dokładnie – możliwość macania, dokładnego oglądania  znanych mi z netu prac Ani. Jak ona to wypikowała, jakich nici użyła, jak rozbieliła w jednym miejscu a jak przyciemniła w innym? Jak uszyła – powtarzam – uszyła (!) mgłę ???

  

  Dowiedziałam się wielu, wielu bardzo ciekawych rzeczy. Miałam też możliwość sprawdzenia , jak działa  Juki TL 2000 QVP – Long Arm.  Pikowanie  przy pomocy tej maszyny, to słowo daje – bajka. Coś niesamowitego. Maszyna po prostu płynie po „kanapce’ a pikowanie to raczej rysowanie nićmi.    

Można narysować wszystko, co tylko podpowiada wyobraźnia - maszyna jest  posłuszna. Sama też przytnie nitki, żeby się nie bawić w jedna z najmniej lubianych czynności.

 Z pewnością jeszcze nie raz  wybiorę się do Szkoły  Ani.

   A to moja praca

A to jest obraz , którym się  inspirowałam. Znalazłam w necie, ale nie znam autora.

Podobny? Może podobny, może całkiem nie?

Moja praca bardzo mi się podoba . Technika confetti  daje wspaniałe możliwości. Pewnie jeszcze coś  "namaluję".